انواع نقاط بازگشتی
حالا که نقاط بازگشتی یا Pivot Points را شناختید و با طرز کار آن آشنا شدید، زمان آن رسیده تا انواع نقاط بازگشتی را نیز یاد بگیرید. نکتهای که باید به آن اشاره کنیم این است که، تنها روش محاسبه نقاط بازگشتی، روشی که در درسهای قبلی خوانیدیم نیست. چند روش دیگر برای بدست آوردن پیووتها وجود دارد که در این درس به آن میپردازیم.
یک عده معاملهگر روی بهبود نقاط بازگشتی اصلی کار کرده اند و به این نتیجه رسیدهاند که میتوان نقاط پیووت دیگری برای بازار متصور شد.
در این درس، ما در مورد انواع نقاط بازگشتی صحبت خواهیم کرد، و همچنین فرمولهایی را برای نحوه محاسبه این سطوح به شما ارائه خواهیم داد.
نقطه بازگشتی وودی (Woodie Pivot point)
R2 = PP + High – Low
R1 = (2 X PP) – Low
PP = (H + L + 2C) / 4
S1 = (2 X PP) – High
S2 = PP – High + Low
C – قیمت پایانی ، H – بالاترین قیمت ، L – پایینترین قیمت
در فرمول های بالا مشاهده میکنید که محاسبه پیووت بسیار متفاوت از روش استاندارد است.
همچنین، برای محاسبه سطح حمایت و مقاومت مربوطه، می توانید از اختلاف بین های و لو روز قبل استفاده کنید، در غیر این صورت به عنوان ناحیه رنج شناخته می شود.
در اینجا مثالی از Woodie Pivot Point برای EUR/USD آورده شده است.
در نقاط بازگشتی وودی، سطوح حمایت و مقاومت خطوط توپُر هستند و خطوط نقطهچین همان نقاط بازگشتی استاندارد هستند. از آنجا که این دو فرمولهای مختلفی دارند، سطوح بدست آمده از طریق محاسبات وودی بسیار متفاوت از مقادیر بدست آمده از روش استاندارد است.
برخی از معامله گران ترجیح می دهند از فرمول های پیووت وودی استفاده کنند زیرا اهمیت بیشتری به قیمت پایانی دوره قبل می دهد.
برخی دیگر فرمول های استاندارد را ترجیح می دهند زیرا بسیاری از معامله گران از این فرمول ها استفاده می کنند که این امر می تواند آنها را متکی به خود کند.(چیزی شبیه به سطوح فیبوناچی)
در هر صورت ، از آنجایی که مقاومت به حمایت تبدیل می شود (و بالعکس)، اگر می خواهید از فرمول های وودی استفاده کنید، باید مراقب این سطوح باشید زیرا می توانند مناطق مهمی تلقی شوند.
نقاط بازگشتی کاماریلا (Camarilla Pivot Point)
R4 = C + ((H-L) x 1.5000)
R3 = C + ((H-L) x 1.2500)
R2 = C + ((H-L) x 1.1666)
R1 = C + ((H-L) x 1.0833)
PP = (H + L + C) / 3
S1 = C – ((H-L) x 1.0833)
S2 = C – ((H-L) x 1.1666)
S3 = C – ((H-L) x 1.2500)
S4 = C – ((H-L) x 1.5000)
C – Close ، H – High ، L -Low
فرمول های کاماریلا مشابه فرمول وودی است. آنها همچنین از محدوده و قیمت پایانی روز گذشته برای محاسبه سطح حمایت و مقاومت استفاده می کنند.
تنها تفاوت این است که شما باید 8 سطح اصلی (4 مقاومت و 4 حمایت) را محاسبه کنید و هر یک از این سطح ها باید به همین شکل تقسیمبندی شوند.
مفهوم اصلی نقاط محوری کاماریلا بر اساس این ایده است که قیمت تمایل طبیعی به بازگشت به سطح متوسط را دارد (به نظر آشنا می رسد؟)، در این حالت ، قیمت پایانی روز قبل ملاک است.
کار با این سطوح ساده است: وقتی قیمت به حمایت یا مقاومت سوم (R3 یا S3) رسید، یا باید بخرید یا باید بفروشید. با این حال ، اگر قیمت مثل یک انفجار به درون سطح چهارم (S4 یا R4) نفوذ کند، این بدان معنی است که روند روزانه قوی است و این یعنی شما هم باید سوار بر کشتی روند شوید و وارد معامله در همان جهت شوید. ⛵
نگاه کنید که روش کاماریلا در مقایسه با روش استاندارد (خطوط نقطه ای)، سطوح مختلفی (خطوط توپُر) را نشان میدهد!
همانطور که در نمودار بالا مشاهده می کنید، بر خلاف نقاط پیووت معمولی یا استاندارد، در این نوع تاکید بیشتر روی قیمت بسته شدن است!
به همین دلیل، ممکن است سطح مقاومت در زیر پیووت یا سطح حمایت بالاتر از آن باشد.
میبینید چگونه تمام سطح حمایت و مقاومت در بالای pivot point کاماریلا است؟
نقاط بازگشتی فیبوناچی (Fibonacci Pivot point)
R3 = PP + ((High – Low) x 1.000)
R2 = PP + ((High – Low) x .618)
R1 = PP + ((High – Low) x .382)
PP = (H + L + C) / 3
S1 = PP – ((High – Low) x .382)
S2 = PP – ((High – Low) x .618)
S3 = PP – ((High – Low) x 1.000)
C – قیمت پایانی ، H – بالاترین قیمت ، L- پایینترین قیمت
سطوح پیووت فیبوناچی در اول کار با محاسبه مشابه سطوح استاندارد شروع میشود.
در مرحله بعد، محدوده روز قبل را با لول یا سطح فیبوناچی نزدیک به آن ضرب میکنیم. بیشتر معامله گران از سطوح 38.2٪ ، 61.8٪ و 100٪ اصلاحی در محاسبات خود استفاده می کنند.
سرانجام، ارقامی را که بدست می آورید را از نقاط بازگشتی یا جمع یا منها میکنیم و بفرماااا! شما نقاط بازگشتی فیبوناچی را بدست آوردید!
به نمودار زیر نگاه کنید تا ببینید که سطوح محاسبه شده از طریق روش فیبوناچی (خط توپُر) با مقادیر محاسبه شده از طریق روش استاندارد (نقطه چین) تفاوت دارد.
منطق پشت این مسئله بسیار واضح است! بسیاری از معامله گران دوست دارند از نسبت های فیبوناچی استفاده کنند. افراد زیادی از آن برای سطح اصلاحی، میانگین متحرک و غیره استفاده می کنند.
چرا از فیبوناچی در نقاط پیووت استفاده نکنیم؟
این نکته را به یاد داشته باشید که هم ابزار فیبوناچی و هم ابزار پیووت، وسیلههایی بودند که ما بهتر سطوح حمایت و مقاومت را پیدا کنیم.
وقتی بسیاری از معاملهگران به این سطوح توجه و علاقه داشته باشند، این سطوح اصطلاحاً خودکفا میشوند، یعنی معمولاً بازار به این سطوح واکنش نشان میدهد.
کدامیک از انواع نقاط بازگشتی بهتر است؟
حقیقت این است که، درست مثل تمام اندیکاتورها و روشها و ابزارها و …، هیچ بهترینی وجود ندارد!
در واقع همه اینها به دانش شما و نحوه ترکیب و استفاده صحیح شما از نقاط بازگشتی بستگی دارد.
فقط این نکته را بدانید که بیشتر نرمافزارهای چارت (مثل تریدینگ ویو، متاریدر، یاهو فایننس و …) وقتی شما ابزار Pivot Point را در آنها فعال کنید؛ نوع استاندارد پیووت یا نقاط بازگشتی را روی چارت میاندازند اما برای استفاده از انواع دیگر باید یا آن را در تریدینگ ویو سرچ کنید یا در متاتریدر اندیکاتور را دانلود و استفاده نمایید.
البته ما طرز محاسبه هرکدام را نیز آوردهایم تا اگر حوصله داشتید خودتان این سطوح را بدست آورید.
درباره میلاد شاهبابایی
من میلاد هستم، یک تریدر بازار فارکس. از وقتی شروع به ترید کردم، نبود آموزشهای کافی در این زمینه باعث شد در یک حلقه معیوب گیر بیافتم به همین دلیل این وبسایت رو تاسیس کردم تا با ایجاد بستری برای آموزش صحیح و گام به گام، خلا آموزشی رو پر کنم. پس با من همراه باشید...
نوشته های بیشتر از میلاد شاهبابایی
دیدگاهتان را بنویسید